Numeryczne oznaczenia 'L’
Czym właściwie są i skąd pochodzą numeryczne oznaczenia, poprzedzone literą 'L’?
Numery 'L’ zostały wymyślone latem roku 1988 z powodu stale rosnącej liczby importowanych zbrojnikowatych, które nie zostały jeszcze ani dostatecznie naukowowo opisane i/lub niejednoznacznie sklasyfikowane. Autorami pomysłu wprowadzenia takiej właśnie systematyki, który prozaicznie narodził się podczas pewnych odwiedzin w jednej z monachijskich pizzerii, są
Rainer Stawikowski – (redaktor naczelny czasopisma z zakresu akwarystyki 'Datz’ oraz doświadczony akwarysta),
Arthur Werner (właściciel Firmy 'Transfish’) i Uli Schliewen (dzisiaj kurator z zakresu ichtiologii w monachijskim Instytucie Zbiorów Zoologicznych).
Oznaczenie 'L’ odnosi się do Loricariidae (Zbrojnikowate), następujący zaś po tej literze numer to numer kolejny, naniesiony chronologicznie pod względem publikacji w 'Datz’. Sposób określania poszczególnych ryb takim właśnie zapisem spowodował, że wykluczone zostało prawdopodobieństwo pomyłki przy importowaniu ryb np. z Brazylii, co w efekcie umożliwiło prawie bezbłędną ich identyfikację i tym samym znalazło uznanie w wymiarze globalnym.
W przyszłości, w przypadku dokładnego poznania danej ryby i jej naukowej systematyzacji, nastąpi rezygnacja z zapisu numerycznego, a nadana zostanie właściwa i jednostkowa nazwa. Podobnie było w przypadku L 46, która została opisana w roku 1991 przez Isbrücker & Nijssen jako Hypancistrus zebra. Tym samym dotychczasowe oznaczenie 'L’ straciło swoją ważność.
Numery 'L’ nie są więc ostateczne, a pomyślane zostały wyłącznie jako środek pomocny w identyfikacji i nazywaniu zbrojnikowatych. Długo jeszcze jednak będziemy stosować oznaczenie numeryczne, ponieważ ułatwia to import i zakup tych bardzo w handlu popularnych ryb.
źródło: https://www.l-welse.com/
Loricariidae (Zbrojnikowate)
Już od ponad 200 lat prowadzone są badania naukowe, mające na celu poznanie rodziny Loricariidae. I mimo że badania te prowadzone są tak bardzo długo, nasza wiedza o rybach tej grupy jest nadal jeszcze powierzchowna.
Rodzinę zbrojnikowatych tworzy ponad 90 gatunków i prawie 700 opisanych już rodzajów, co w istocie sprawia, że mamy do czynienia z relatywnie dobrze poznaną grupą ryb; tylko ryby z rodzin Characidae, Cichlidae i Cyprinidae są bardziej jeszcze sklasyfikowane.
W przeciwieństwie do tych rodzin występowanie zbrojnikowatych ograniczone jest do obszaru środkowo- i południowoamerykańskiego. W tych słodkich wodach prawie 20% wszystkich opisanych rodzajów ryb należy do rodziny zbrojnikowatych, a cała systematyka ryb sumowatych stanowi więcej niż połowę wszystkich rodzajów. Obszar występowania rodziny Loricariidae sięga od Costa Rica na Północy aż do Argentyny i Urugwaju na Południu.
Rodzina Loricariidae dzieli się na następujące podrodziny:
• podrodzinę Loricariinae,
• podrodzinę Hypoptopomatinae,
• podrodzinę Hypostominae,
• podrodzinę Delturinae,
• podrodzinę Lithogeneinae,
• podrodzinę Neoplecostominae.
Szczególnie ryby z podrodzin Hypostominae, Loricariinae oraz Hypoptopomatinae są bardzo rozpowszechnione w akwarystyce.
Podstawę do takiego systematycznego podziału stanowiły w przeszłości przede wszystkim cechy morfologiczne, czyli zewnętrznie widoczne. W czasach współczesnych podstawę tych badań stanowią głównie historia pochodzenia danej ryby oraz cechy jej układu kostnego. Stąd rodzina Loricariidae jest poddawana w obecnie prowadzonych pracach naukowych pewnym systematycznym przekształceniom. Ponieważ jednak w przyszłości będą zapewne prowadzone badania nad materiałem biologiczno- molekularnym (analiza DNA), wszystkie obecne kategoryzacje i systematyzacje należy przyjmować jedynie jako swego rodzaju propozycję uszeregowania, przygotowaną przez indywidualnych badaczy lub ich zespoły. Nie należy się jednak spodziewać, by w ciągu najbliższych kilku lub nawet kilkudziesięciu lat powstała ostateczna i wiążąca systematyzacja ryb z rodziny Loricariidae.
